Wie zijn wij:
We zijn acht kunstenaars die zich verenigd hebben in het 0000 artcollective. We maken werk dat in het verlengde ligt van wat de Nul-beweging in gang heeft gezet, dat gebaseerd is op de filosofie en vormtaal van deze beweging en dat tegelijkertijd hedendaags is.
Stilte en liefde voor het ambacht en de schoonheid van het materiaal zijn verbindende elementen die in ons werk in diverse disciplines en materialen terug te vinden zijn.
Ons collectief is opgericht in 2022 en ontstaan vanuit de behoefte aan uitwisseling en samenwerking met vakgenoten
De kunstenaars van het collectief zijn:
Charlotte Burgmans, Henriette Coppes, Michiel Deylius, Janine Eshuis, Bernadette Goossens, Suus Kooijman, Rian Peeperkorn en Jos Verschaeren.
Waarom 0000?
Iedereen kreeg bij zijn eerste kennismaking met het internet de 4-nullen als wachtwoord en trad daarmee in het digitale tijdperk van heel veel mogelijkheden, hetgeen voor velen als herkenbare keerzijde de chaos of onrust heeft. De 4 nullen staan voor ons symbool voor Nul, Niets. De grootste uitdaging voor ons is stilte vinden en bij onszelf blijven.
Waarom de Nulbeweging?
In 1958 ontstond in Duitsland een radicaal nieuwe kunststroming Zero: ‘Zero is stilte, Zero is het begin’.
In 1960 kreeg dit in Nederland een vervolg met de Nul-beweging met bekende kunstenaars als Jan Schoonhoven, Henk Peeters, Armando, Jan Henderikse en herman de vries.
De Nul-beweging noemde zichzelf ‘anti-schilderkunstig’ en werd gekenmerkt door
- Monochromie: gebruik van weinig kleuren
- Herhaling: Nul houdt van ritme en regelmaatHerhaling: Nul houdt van ritme en regelmaat
- Serialiteit: multiples in tegenstelling tot het authentieke werkSerialiteit: multiples in tegenstelling tot het authentieke werk
- Directheid van materiaal: het handschrift van de kunstenaar wordt ondergeschikt.
De Nul beweging uit de jaren 60 was een reactie op de kunst in de voorgaande jaren, waarbij het vooral ging om uiting te geven aan dat wat de kunstenaars ervaarden en beleefden. Kunstenaars die als een soort arrogante bohemiens het ‘ideale’ kunstenaarsleven uitdroegen in hun werk en ook in hun gedrag en daarmee de wereld wilden laten zien hoe het eigenlijk hoorde. Ze zetten zich af tegen de kunst, de kunstenaars en de hele elitaire kunstwereld daar omheen.
De oprichters van deze Nul beweging wilden terug naar het niets; naar nul. Zij zagen de schoonheid in alledaagse dingen en brachten rust en eenheid in hun werk door ritme en monochromie. Zij ontdeden het kunstwerk van het handschrift van de kunstenaars en waren er niet vies van om het werk in series te maken.
Het leek alsof ze niet maatschappelijk betrokken waren maar het tegendeel is waar. Juist door zich af te zetten tegen de gangbare zaken in de kunstwereld maakten zij een statement. Iedereen is gelijk; iedereen kan de kunst maken. Ze brachten de kunst weer bij de mensen en niet bij de instituten zoals musea en galeries.
De behoefte om weer bij nul te beginnen herkennen wij en daarom vertrekken wij met ons werk vanaf nul.

